مرگ

ی روزی میرسه...اره میرسه...
صب از خواب پامیشی...میبینی پی ام نداری ازم...
میگیری میخوابی...
ظهرپامیشی...میبینی تو وایبر آفم...میبینی تو لاین پست نذاشتم.....میبینی جواب کامنتای کسیو ندادم.....
اس میدی جواب نمیاد....
زنگ میزنی میگه(مشترک مورد نظر خاموش میباشد)...
زنگ میزنی اون یکی خطم....بوق آزاد میزنه....
میزنی بیرون...عصری چک میکنی....خبری نیس
کفری میشی....
میگی گور باباش....
شب میخوابی ولی باز بفکرمی
هنوزم بیخبر....
صب دگ میای در خونمون...سر کوچه ای صوت قشنگ عبدالباسط...
داربستی ک واس پلاکاردا میزنن!!!شک میکنی...؟؟؟؟
میری جلو*مارا در غم از دست دادن عزیزتان شریک بدانید*
ماشینی ک پشتش اعلامیه زدن و اسم من روشه...
پلکایی ک میزنی...میدویی تا خونه...توراه اشکاتو پاک میکنی...میشینی جلو در خونتون...چشاتو میبندی...باخودت کلنجار میری ینی رفت؟؟؟ ن بابا مگ میشه؟؟؟؟
تو کمد دنبال پیرن مشکی میگردی....
عصری سرخاک تسلیت ب بابام...تاج گلا...لباسای مشکی و خاکی...قرآنی ک میخونن...صدای بیل و خاک...من تو لباس سفید...همه میرن اما تو ی کم پیشم بمون...آخرین نفری هسی ک سرخاکمی....
همش ی روزه....دیدی تموم شد..